ارتباط سطوح سنجه‌های گلبول قرمز با خطر ابتلاء به دیابت بارداری (مطالعه مورد- شاهدی)

مقدمه: دیابت بارداری، شایع‌ترین اختلال متابولیک در بارداری است. با توجه به عوارض مادری- جنینی دیابت بارداری، شناخت عوامل مرتبط با آن بسیار اهمیت دارد. شواهدی مبنی بر ارتباط برخی از سنجه‌های گلبول قرمز مانند هموگلوبین و دیابت بارداری وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سطوح سنجه‌های گلبول قرمز با خطر وقوع دیابت بارداری انجام گرفت. روش‌کار: این مطالعه موردی - شاهدی از آبان تا اسفند 1396 با مشارکت 190 نفر از زنان باردار مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری مراجعه‌کننده به درمانگاه مراقبت‌های بارداری بیمارستان شهدای تجریش انجام گرفت. آزمایشات غربالگری دیابت بارداری با تست تحمل گلوکز (OGTT) به کمک 75 گرم گلوکز و سنجش شمارش کامل سلول‌های خونی در هفته‌های 28-24 بارداری صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و Medcalc (نسخه 1 .8. 18) و آزمون‌های تی با نمونه‌های مستقل، من‌ویتنی، همبستگی و رگرسیون لجستیک انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: به‌غیر از سنجه میانگین وزن سلولی (06/0=p)، سایر سنجه‌های گلبول قرمز (شامل: میزان گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، متوسط حجم گلبولی و متوسط هموگلوبین گلبول قرمز) با افزایش خطر بروز دیابت بارداری ارتباط داشتند (05/0>p). بر اساس بررسی منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC) برای متغیرهای معنادار و تعیین حساسیت و ویژگی نقاط برش، مساحت زیر نمودار برای هماتوکریت از سایر متغیرها بیشتر بود. نتیجه‌گیری: از بین سنجه‌های گلبول قرمز، افزایش سطح هماتوکریت در سه ماهه دوم بارداری، قوی‌ترین ارتباط را با افزایش خطر وقوع دیابت بارداری دارد که این مهم توجه ویژه به سطوح هماتوکریت را در حین تجویز مکمل آهن در بارداری می‌طلبد.